KARTLAR YENİDEN DAĞILDI
Süperlig o kadar basit bir oyun değil.
Milyonlarca kişilik camialar bir futbol sahasının etrafında kıyasıya rekabet ediyor.
Futbol içi ve dışı olabilecek tüm etkenler haricinde yasa içi ve dışı uygulamalar bile mümkün, oyunun kuralı böyle.
Halat çekme oyununda tuttuğu halatı kayıtsız şartsız tüm gücüyle çeken taraflar misali, ancak halatın sadece iki tarafı yok, 3-4 taraflı bir japon kalevari halat çekme oyununa benzetebiliriz.
Kuvvet kadar dengeyi kaybetmeden ayakta kalmak, halatın diğer uçlarının dengesini bozmak, son haftalara sadece 2 uç kaldığında ise tüm güçle asılıp son kalanı indirerek 34. haftanın sonunda şampiyonluğu ilan etmek.
Belki çok güçlüsündür ancak öndeki arkadaşın dengesini kaybeder ve düşer sonra bütün arkandaki takım birbirine takılıp düşebilir.
Lige muhteşem bir giriş yaptık, saha içerisinde nasıl oynamamız ve temel oyuncuların kimler olması gerektiği gibi soruların hepsine yüzde yüz tatminkar cevaplara gözlerimizle şahitlik ettik.
Özetle tek yapmamız gereken aynı çizgiye yaklaşık performanslarla haftaları tüketmek ve sonuca ulaşmaktı.
Herşey kristal gibi berraktı.
Hani "gerçek olamayacak kadar iyi" diye bir Amerikan deyimi vardır, onun gibi...
Ancak bu derece berraklık halatın diğer ucundan net şekilde algılandı ve olabilecek en radikal şekilde kendi saflarını yeniden düzenlemek zorunda kaldılar.
Mancini bir tarafın halat başı olarak oyuna dahil oldu.
Kaybedilen ve ya kazanılan hiçbir şey yok, tüm gücümüzle asılacak haftalardan ziyade dengede ayakta kalmamız gereken haftalardayız.
Travmaları atlatabilen ve rotasyon oyuncuları ile bir çizgi tutturabilen takımlar şampiyonluğun en büyük adayıdır.
Çok zor bir merhaleyi çok doğru bir zamanda test etme şansı yakaladık.
Ocak ayında takımı her teste takımı tabi tutmuş olmanın verdiği bilgilerle hamlelerimizi yapabiliriz.
Daha yol uzun ve halen işin başındayız...